Luxeproblemen in Hillegersberg-Zuid

Sinds Petra en Jim in hun dubbele benedenwoning in Hillegersberg-Zuid wonen, gaan ze de deur bijna niet meer uit. Want waarom zou je uit eten gaan, met zo'n keuken? En waarom naar een hotel, als je zelf de fijnste slaapkamer hebt?!

Locatie gegevens
  • Bouwjaar: jaren 30
  • Wonende sinds: 2016
  • Binnenruimte: 100 m2m2
  • Buitenruimte: 30 m2 achtertuin en 10 m2 voortuinm2

Dit artikel kwam tot stand in samenwerking met WoonGold.

Tegen alle verwachtingen in was de dubbele benedenwoning aan de Ceintuurbaan precies wat Petra (paardentrainer en coach) en Jim (ambtenaar en fotograaf) zochten. Sinds juni 2016 wonen ze er met Jims zoon Roel, hondje Summer én met veel plezier. Petra: “Nog elke dag zeg ik het tegen Jim, hoe blij ik ben dat we hier wonen. Ons huis is zo luxe, de buurt is fijn. Vooral als we met de hond langs de Rotte lopen heb ik nog steeds een vakantiegevoel.” Maar met een mooi huis komen ook nadelen. Zo kan bijna geen hotel tippen aan de luxe die ze thuis ervaren. Met recht een luxeprobleem!

De tafel van Petra en Jim kwam per toeval op hun pad. Petra: “Een aannemer mocht zijn hout tijdelijk bij mijn bedrijf opslaan, waaronder deze doorsnede van de stam. Toen het huis in beeld kwam bedacht ik dat ik er een grote tafel van wilde laten maken. Hij is 3.20 meter lang en we kunnen er tien mensen aan kwijt.”

Surprise aan het spoor

Ze woonden leuk, in de 2e Pijnackerstraat in het Oude Noorden van Rotterdam. Maar de huurwoning was verouderd en ze wilden samen een nieuw avontuur aangaan. Petra: “Ik trok bij Jim in, want ik had in Rotterdam geen eigen huis. Voor mijn bedrijf (Petra werkt als gedragstrainer en coach voor en met paarden) huur ik twee huizen in Frankrijk en heb ik in Rotterdam een bedrijfspand. Toen we drie jaar samen waren, besloten we te zoeken naar een nieuw huis waar we fijn met z’n drieën konden wonen.” Twee weken lang speurde het stel Funda af, op zoek naar het huis van hun dromen. Zonder resultaat. Petra: “Toen vroeg ik mijn zus Joke of ze wilde meedenken. Ze werkt als stylist voor WoonGold en was net gestart met een plan voor de Ceintuurbaan, dus ze stelde voor om daar eens te kijken.” Petra had er een hard hoofd in. “Ik zag dat het huis pal aan het spoor lag en dat leek me helemaal niets.” Eenmaal daar werd ze verrast!

De oude fotocamera’s zijn gekocht op rommelmarkten in Frankrijk en gekregen van Jims ouders.

Verbouwing met goede vibe

“De verbouwing was in volle gang, het leek er donker en het was vies en stoffig,” vertelt Jim. Hij kon moeilijk door de werkzaamheden heen kijken. Petra voelde direct een goede vibe. “De ruimte is prettig en van het spoor heb je helemaal geen last. Je hoort én ziet er niets van, door de begroeide voortuin. Het is ook fantastisch dat we geen overburen hebben, dus geen inkijk. Dat was in ons vorige huis wel anders!” Ook Jim kreeg na een paar bezoeken een beter beeld van het huis. “Het werd steeds mooier, WoonGold bewaakte de verbouwing perfect. Ook de ruimtes zijn precies goed voor ons, niet te groot en niet te klein.” Het stel bekeek nog een aantal andere huizen, maar koos al snel voor de luxe benedenwoning én voor de ligging nabij de Rotte, in Hillegersberg-Zuid. Petra: “Begin april keken we voor het eerst, eind april moest ik voor een langere tijd naar Frankrijk. We moesten het dus snel afhandelen.”

De liefde voor paarden is afwezig in huis, maar de liefde voor fotografie is des te zichtbaarder. Deze foto, een stel in Parijs, van Lies Wiegman kocht Jim aan via het Nederlands Fotomuseum.

Werkpaard in Frankrijk, luxepaard in Rotterdam

Elke zomer vertrekt Petra voor een lange tijd naar Frankrijk. “Ik train paarden met gedragsproblemen en begeleid eigenaren in hoe daarmee om te gaan. Hoe? Je moet het zo zien, een paard met problemen heeft verkeerde software en ik leer de eigenaren daarmee te werken.” Ze geeft met haar bedrijf 2Moons (de naam van haar eerste paard) cursussen en workshops, maar ook een driejarig opleidingstraject dat inmiddels vijftig studenten volgden.

“Hij brak mijn arm, ontwrichtte mijn heup en leerde me dit vak”

Droomde ze hier als kind al van? “Welnee. Ik ben opgeleid als grafisch ontwerper en werkte bij reclamebureaus. In 2001 kwam er een onhandelbaar paard op mijn pad, dat ik puur kocht voor de uitdaging. Ik zag toen aardig wat ziekenhuizen. Hij brak mijn arm en ontwrichtte mijn heup, maar heeft me ook dit vak geleerd. Ik ben eigenlijk opgeleid door mijn paard, ha! Ik deed waardevolle inzichten op die ik graag met anderen wilde delen.” Het lijkt toch makkelijker gezegd dan gedaan, want hoe leer je een paard precies kennen? “In het algemeen kijken we te weinig naar het wezen van het dier, naar waar zijn gedrag vandaan komt. We leggen onze wil op, paarden moeten doen wat wij willen, voor ons plezier. Maar je kunt het ook omdraaien en analyseren wat het paard je vertelt met zijn gedrag. Hoe kan je daar vervolgens iets mee?” De persoonlijke benadering bij paarden dus, want elk paard is uniek. Jim is ook betrokken bij het bedrijf, werkt daarnaast bij de gemeente Rotterdam én fotografeert.

Petra met jaar zus, stylist Joke, die het huis tipte.

Droomhuis

Van hun koop hebben ze geen moment spijt gehad. Het huis biedt alle comfort waar ze naar zochten, maar ook de ligging speelt mee. Jim: “De combinatie van dat alles maakt het voor mij een droomhuis. Het huis is van alle gemakken voorzien, we kunnen in onze eigen tuin zitten, zijn zo in het centrum, in 10 minuten op ons werk en ook vlakbij mooie natuur zodat we makkelijk naar buiten kunnen met de hond.” Hondje Summer wandelt er dan ook op los. Petra: “We lopen vrijwel elke dag langs de Rotte en zeggen dan nog steeds tegen elkaar hoe fantastisch het is dat we hier nu wonen.” Hoe bevallen de buren? Petra: “Het contact dat we hebben is leuk. Het is rustig, we lopen de deur niet plat, maar in januari hielpen we elkaar met kerstbomen opruimen bijvoorbeeld. We wonen hier nog maar een jaar, het is tijd om binnenkort eens met elkaar in de tuin te zitten.”

“Nu we hier wonen kunnen hotels alleen nog maar tegenvallen”

De tv-kast werd op maat gemaakt en meegestuct, zodat de tv zelf in de muur verzonken is. Petra: “Zo is ‘ie niet te dominant aanwezig.” In de nis eronder een kunstwerk dat het stel in Frankrijk kocht. Petra: “Het is een bootje. We trouwden op de Kralingse Plas, dus ik gaf dit Jim cadeau voor ons huwelijk. Het past er precies onder, dus het moest zo zijn.”

Eigen haard…

De buurt kregen ze erbij, maar het huis zetten ze naar hun hand. Zo zaten het bad en de haard er niet in. “De basis was er, maar de indeling was nog niet volledig bepaald.” Met een achtergrond in grafisch ontwerp, stortte Petra zich op haar tekenprogramma’s. Ze maakte zo het plan voor de benedenverdieping, met luxe keuken, wandkast op maat en grote eettafel. De haard zat er niet in, maar moest er komen. “De authentieke schouw wilden we behouden, maar dat was helaas niet mogelijk. Hij nam teveel ruimte in beslag. Deze gashaard was de enige hoekhaard die we konden vinden. Het was voor de aannemer een hele ingreep, maar het is gelukt. En een warmte dat dat ding geeft!” Petra wilde ook graag een bad. “In de badkamer was er geen ruimte meer voor. Joke stelde voor de erker in de slaapkamer te benutten. Zelf had ik nooit voor twee stortdouches naast elkaar gekozen, maar nu ben ik er ontzettend blij mee.” Zo erg zelfs, dat Petra nu vaak later opstaat. “Vroeger bleef Jim altijd nog even liggen. Nu vind ik het oprecht jammer als een van ons er eerder uit moet, omdat we dan niet samen kunnen douchen.”

Luxeproblemen

Een splinternieuw huis, keuken op maat, ruime nieuwe badkamer en bad naast het bed: het was even wennen, na hun eerdere jaren ‘70 sanitair. Petra: “Hiervoor vonden we hotels al snel luxe, maar dat hebben we nu niet meer. Nu we hier wonen kunnen hotels eigenlijk alleen nog maar tegenvallen.” Het is een luxeprobleem. Nog zo’n verandering: het huis maakte van Petra en Jim ware huismussen. “Voorheen gingen we veel uit eten, maar dit huis geeft ons veel meer rust. Bovendien hebben we nu een fantastische keuken, dan wíl je wel koken!” Na het eten lopen ze regelmatig met Summer door de buurt. Petra: “Als we daar lopen, in het maanlicht langs al die mooie huizen, dan voel ik me een rijk wijf.”