Esther was vijftien toen ze haar eerste horecabaantje kreeg. “Ik wist niet eens wat een koffie verkeerd was, dat moest ik aan mijn baas vragen.” Toch ging het werken in de horeca haar goed af. Zó goed dat ze uiteindelijk voor zichzelf begon. Nu tourt Esther met haar mobiele keuken het land door om mensen te voorzien van lekker eten, gezelligheid en een flinke dosis Rotterdamse nuchterheid. Een kantoorbaan heeft ze nooit gehad, maar het toeval wil dat ze nu wel in een voormalig kantoorpand woont. Eigenhandig transformeerde ze het tot het droomhuis dat het nu is. “Ik had eigenlijk totaal geen zin in een verbouwing!”

Het voormalig kantoorpand op de Mathenesserlaan en de trap in de hal met schoenencollectie van tweeling Fela en Ziggy.

Bij de herindeling van het pand was een kookeiland een must.

Eigen foodtruck, eigen baas

Na jaren buffelen voor bazen in verschillende Rotterdamse horecagelegenheden nam Esther het heft in eigen hand. Ze kocht een foodtruck en startte in 2008 haar cateringzaak Spek & Bonen. Zónder enige ervaring als kok. “Ik begon echt een beetje voor spek en bonen. Een stamppotje of salade maakte ik wel eens, maar ik kon nog geen rijstkorrel koken. Ik dacht: ik begin gewoon en ik zie het wel als het niks wordt.”

Toen ik mijn cateringzaak startte, kon ik nog geen rijstkorrel koken

Met enige bluf nam Esther haar eerste klus aan: cateren voor een filmcrew. “Mijn assistent kookte en ik assisteerde.” Ondertussen leerde Esther de fijne kneepjes van het vak met behulp van kookboeken, internet en bevriende chefs. “Ik kwam daardoor enorm in tijdnood. Soms stond ik te huilen naast m’n busje en zei dan tegen mezelf: ik ga dit nooit meer doen!” Toch zette Esther door en inmiddels is koken haar lust en leven. Ze verzorgt nu de catering voor diverse filmproducties, feesten en festivals. “Deze baan past bij mij, ik ben er goed in en ik vind het gezellig. Het is heel sociaal werk.”

De Spek&Bonen foodtruck, where all the magic happens.

Esther kon zich uitleven bij het inrichten van zoveel woonruimte. De vintage én nieuwe meubels scharrelde ze in no time bij elkaar. Ook investeerde ze in kunst. “Ik was op slag verliefd op de ‘Chinese flowergirl’ en heb het werk - met goedkeuring van Greg - direct gekocht. Doordat je rentevrij kunt afbetalen is dat prima te doen.”

Veel bonen, weinig spek

Hoewel het bedrijf Spek & Bonen heet, laat Esther de speklapjes zelf links liggen. “Ik ben vanaf mijn 23e vegetariër, maar proef wel alles wat ik mijn gasten voorschotel.” Daarnaast probeert ze onder de naam ‘Veggie Mondays’ anderen kennis te laten maken met vegetarisch eten. “Duurzaamheid vind ik belangrijk. Ik werk met seizoensproducten en koop biologisch vlees, lijngevangen vis en zoveel mogelijk biologisch dynamische zuivel.” Dat Esther bewust met eten omgaat is niet alleen goed voor het milieu, maar ook voor haar facebookvrienden. “Ik vind het leuk om creatief met leftovers om te gaan. Ik verwerk ze in andere gerechten of deel het op Facebook zodat vrienden een maaltje kunnen ophalen.”

De gang en slaapkamer van Esther en Greg op de eerste verdieping.

De badkamer en suite.

Links: Als je dan toch bezig bent, bouw je gelijk een inloopkast. Ja toch?! Rechts: de slaapkamer van Ziggy en Fela.

Werken met BN’ers

Esther verzorgt de catering voor zo’n drie filmproducties per jaar. “Dat is echt m’n main thing geworden.” Tijdens de lange draaidagen verhoogt Esther de sfeer met lekker eten en gezelligheid. “In het begin vroeg ik de acteurs of ze met me op de foto wilden. Die hing ik vervolgens in mijn busje.” De wall of fame breidde zich de afgelopen jaren steeds meer uit en inmiddels zijn de rollen omgedraaid. Acteurs vragen nu of ze met háár op de foto mogen. “Laatst zei iemand: Hee Es, ik hoor eigenlijk ook in dat bussie van je!”

Ik maak geen uitzonderingen, óók niet voor Nederlands grootste acteurs

De overwegend Amsterdamse crew kan de Rotterdamse no nonsense mentaliteit van Esther wel waarderen. “Rotterdammers zijn gezellig en recht voor z’n raap. Dat geeft toch een andere sjeu aan het geheel.” Soms is het wel even wennen, vooral voor wie normaal gesproken op zijn wenken bediend wordt. Kom je voor de start van het ontbijt om koffie vragen, dan word je weggestuurd. Ook als je één van Nederlands grootste acteurs ben. “Tja, dat vond hij niet leuk, maar ik maak geen uitzonderingen. Als het ontbijt begint, kun je koffie pakken. Eerder niet, want als ik ervoor ook nog koffie moet zetten, raakt mijn programma in de war en kom ik niet uit met mijn stroom.”

Voor Ziggy en Fela koopt Esther van alles twee. “Ik kan ze wel allebei iets anders geven, maar ze willen toch altijd met hetzelfde spelen.”

“Deze tuin is zó fijn! Je zit op vijf minuten van de stad maar hoort hier echt niks.” De kas tikte Esther op de kop bij een food festival. “Het was heerlijk warm toen ik die kas binnenkwam. Ik dacht: dat is relaxt, zo kun je in de winter ook goed gebruik maken van je tuin.”

Van oud kantoorpand naar droomhuis

Hoe leuk Esther haar werk ook vindt, toch is ze blij als ze na de lange draaidagen weer terugrijdt naar Rotterdam. Helemaal nu ze in haar droomhuis woont. “Ik woonde vanaf mijn negentiende alleen in een klein huisje. Toen fietste ik al wel eens door deze straat en dacht ik: ik zou hier zó graag ooit wonen. Ik dacht niet dat die droom ooit zou uitkomen.” Toch gebeurde het drie jaar geleden. Samen met vriend Greg zocht ze naar een nieuwe woning en stuitte ze op een oud kantoorpand aan de Mathenesserlaan. Ze waren direct enthousiast. “Er moest alleen enorm veel aan gebeuren, ‘en daar had ik nou net geen zin in.” Maar het huis bleef in hun hoofd zitten, en ze besloten ervoor te gaan.

Er zat niks in dit huis! Niet eens kranen

Na het klussen kwam het leuke deel: de inrichting. “Ik hou onwijs van vintage spullen, maar deed er nooit wat mee. Dit huis wilde ik helemaal naar mijn smaak inrichten. Daar zat ik dan met Greg, allerlei spullen online te bestellen. Want er zat echt niks in toen wij het kochten hè?! Geen badkamer, geen kranen, niks!” Net als met haar food truck bewijst Esther dat je sommige dingen gewoon moet doen. Ook de immense verbouwing pakte goed uit. “Elke dag bedenk ik weer wat een mooi huis dit is. Elke dag! Ik ga hier nooit meer weg.”