In het kader van de Rotterdam Architectuurprijs 2015 kijken we deze maand binnen bij in totaal vijf genomineerden van de shortlist.

Het geluidsoverlast van dronken studenten aan de Oostzeedijk was hij beu. Daarom verhuisde Jason (artistiek directeur dansgezelschap NXT LEVEL) naar het centrum. Naar woongebouw Calypso aan het Kruisplein om precies te zijn. Het gebouw is ‘beeldbepalend en spraakmakend’ en werd mede daarom genomineerd voor de Rotterdam Architectuurprijs. De veelhoekigheid van het gebouw sprak Jason aan, hij houdt namelijk van strakke vormen én bewegingen. “Strak en symmetrisch, het is een tic die ik heb. Niet alleen in mijn interieur, maar ook in het dansen.”

Jason woont in één van de 407 appartementen van Calypso, op de dertiende verdieping (van tweeëntwintig).

Stadsmens

Bij binnenkomst in het huis dat hij drie jaar geleden kocht zien we veel zwart-wit en een fantastisch uitzicht op de binnenstad, horen we GTST op de achtergrond en ruiken we de geur van de ‘Sweet Berry & Patchouli’ geurkaarsen. “Nee, dat is niet speciaal voor jullie. Ik brand ze altijd, dat is ook een tic.” Voor de ramen hangt semi-transparante vitrage, zodat de omringende gebouwen (het Centraal Station, de Millenniumtoren, de Delftse Poort) altijd zichtbaar zijn. “Ik ben een echt stadsmens en werd verliefd op dit gebouw en de omgeving.” In zijn eigen huis is hij de koning te rijk.

“Ik keek eerst naar een woning op de achtste verdieping, maar toen kwam ik hier, zag het uitzicht en dacht ‘dit is het!'” Bovendien had het appartement op de achtste wat gekke schuine hoeken, de indeling was anders. “Hier is alles strak en recht, daar hou ik van.”

Op verschillende plekken heeft Jason gekleurde verlichting laten inbouwen, ook in zijn kast zitten verborgen leds. “Overdag heb ik volop zonlicht in huis. Die rustige basis van zwart, wit en grijs vind ik dan des te mooier. ’s Avonds heb ik een prachtig uitzicht en is het binnen gezellig, met al mijn gekleurde lichtjes.”

Omdat hij snel wilde verhuizen koos hij zijn meubelen vooral erg snel. “De bank is prima en de bekerhouders in het midden zijn handig. Ik koos ‘m vooral omdat hij lekker groot en snel leverbaar was.”

“Het gebouw vind ik prachtig en ik ben erg blij met de dames van de receptie beneden en onze indoor fitness voor bewoners. Het maakt het leven makkelijker. Wat ik wel jammer vind zijn de fietsen pal voor het pand, het is zo’n lelijk gezicht! Ik snap niet dat ze dat goedkeuren.”

Alles nieuw

In Lombardijen groeide Jason op, daarna woonde hij aan de Oudedijk en Oostzeedijk in Kralingen. “’s Avonds had ik daar soms last van studenten uit de buurt, van het gelal en belletje lellen als ik net in bed lag. Daar had ik geen zin meer in.” Hij had interesse in de (eveneens genomineerde) B’Tower naast de Bijenkorf, maar ‘dat werd later opgeleverd en ik wilde per se snel verhuizen’, vertelt Jason. Zo gezegd, zo gedaan.

Ik wilde per se snel verhuizen

Hij keek, kocht en verhuisde daarna alles in één week. “Dat was een flinke uitdaging. Het huis werd casco opgeleverd en ik propte alles in die week. De tegelzetter, kastenbouwer en keukenmonteur hadden dus wat last van elkaar, haha.” Ook alle nieuwe spullen werden geleverd, want Jason kocht bijna alles nieuw. “Ja, lekker toch? Een nieuwe woning, nieuwe meubelen. Lekker fris. Ik heb nog wel wat oude troep van mijn vorige huis in de opslag. Hier is weinig bergruimte dus ik kan het niet goed kwijt.”

Hij is zichzelf er niet eens meer van bewust, maar in zijn interieur is Jasons’ drang naar symmetrie niet te ontkennen. “Het gaat automatisch. Niet alleen thuis, maar ook met het dansen. De dansers positioneer ik ook vaak symmetrisch.”

Sierkeuken

De geïnstalleerde keuken wordt weinig gebruikt, behalve voor het zetten van koffie. “Ik eet elke dag buiten de deur. Hieronder zit een goede Chinees, een sushi restaurant en de Kruiskade en Binnenweg zijn vlakbij, wat wil je nog meer?”

De enige keren dat zijn keuken intensief wordt gebruikt is tijdens familiedag. “Dan zit het hier helemaal vol en eten we met z’n allen van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. Mijn tantes kunnen goed koken dus die gebruiken de keuken dan. Ik kan koken, maar vind voor mezelf koken niet leuk. Wel kook ik graag voor familie, vrienden en de dansers van mijn gezelschap.”

Nooit meer dansen

Dansen is Jasons’ lust en leven. Toen hij na een dubbele nekhernia in 2004 zelf niet meer kon dansen, was dat dan ook een flinke klap. “Ik had vaak een stijve nek, maar ben niet zo kleinzerig dus danste gewoon door. Toen ging het fout. Ik ben geopereerd, maar het kwam terug. Mijn nek was te zwak om nog een operatie aan te kunnen. Toen wist ik al, dit wordt ‘m niet meer.”

“Ik zag dit schilderij online, vond het mooi en heb het toen opgehaald in Limburg.”

Ik zat er doorheen

Met een zwakke nek en krachtverlies in zijn linkerhand was bijvoorbeeld breakdancen op zijn oude niveau niet mogelijk. “Ik trainde mee onder aanmoediging van mijn vrienden, maar het ging gewoon niet. Ik was beperkt in mijn bewegingen. Ik ben best groot, maar was altijd superlening. Na de hernia kon ik mijn arm niet eens meer goed omhoog doen. Ook al deed ik nog zo mijn best, het was niet goed genoeg.”

Een periode van rouw volgde. “Ik danste niet meer, ging meer eten en kwam aan. Gelukkig had ik veel steun van vrienden. Ik zat aan de top van mijn dansstijl, deed veel shows en reisde veel. Als dat allemaal ineens wegvalt doet dat wel iets met je.” Hoewel hij zelf niet kon dansen had hij aan ideeën geen gebrek. Een eigen gezelschap vormen was dus de volgende stap.

Het beertje rechts kreeg Jason na zijn operatie en woont dus al ruim tien jaar met ‘m samen.

Dansgezelschap NXT LEVEL

“Met dansgezelschap NXT LEVEL (voorheen Got Skills) doen we verschillende soorten dans, van breakdance en modern tot voguing. Als artistiek directeur regel ik alle shows, denk mee over de acts en heb contact met de dansers en docenten. Vroeger als danser nam ik al vaak het voortouw om shows te maken, dus deze rol gaat me goed af. Al is ondernemer zijn niet altijd leuk. Je bent continu bezig met werk binnenhalen, niet alleen voor jezelf, maar ook voor de mensen om je heen. Ik voel me verantwoordelijk voor mijn dansers en docenten.” Hij haalt veel voldoening uit zijn werk, ziet getalenteerde dansers groeien en haalt daar zelf weer inspiratie en energie uit. “Al zou ik sommige moves natuurlijk het liefst zelf uitvoeren.”

De beeldjes van een dansend paar kreeg Jason na zijn verhuizing van een goede vriend.

Amerika? Ja graag!

Met NXT LEVEL repeteren ze drie tot vier keer per week in een studio in het Nieuwe Luxor Theater op de Kop van Zuid. “We doen allerlei verschillende shows. Laatst verwelkomden we het publiek voorafgaand aan de show van Jochem Meijer. Daarnaast deden we shows voor Adidas, Robeco, een groot biermerk en het 5 mei concert dat bij NOS werd uitgezonden en traden we ook op in bijvoorbeeld Noorwegen en Egypte. Ik zou graag met mijn gezelschap naar Amerika willen, dat is qua dansshows toch het summum.” Hij zou er ook wel kunnen wonen, Amerika. “Dat lijkt me fantastisch, maar binnen Nederland is Rotterdam de enige stad waar ik thuis ben.”

Veel creatieve en Chinese buren

Zijn favoriete plek in Rotterdam is zijn eigen huis. “Ik vind het heerlijk om thuis te zijn. Lekker muziek maken in mijn studio, tv kijken op de bank óf in bed.”

Jason maakt muziek onder de naam GS Music en momenteel is zijn studio aan huis in aanbouw (Xclusiv Music). Hij maakt onder andere muziek voor andere dansgezelschappen.

Hij heeft geen last meer van gelal of ander geluidsoverlast. Met de directe buren op de verdieping heeft hij een goede verstandhouding, al spreken ze elkaar niet veel. “Het is een leuk clubje, ik ben blij dat ik op deze verdieping woon. Er wonen veel jonge stellen, creatieven en stadsmensen. Op andere verdiepingen zijn er ook veel senioren of alleenstaande moeders. Het gebouw is multicultureel bevolkt en ik heb veel Chinese buren, aangezien Calypso zich bevindt in het ‘Chinatown van Rotterdam’”

Ik wil dansen zoals in Now&Wow of Nighttown vroeger!

Het enige dat volgens Jason nog ontbreekt in zijn buurt en in Rotterdam in het algemeen is een goede uitgaansgelegenheid, waar mensen écht kunnen dansen. “Het publiek is nu vaak te jong of de gelegenheden te kroegerig. Mannen staan vaak maar stoer te zijn aan de zijlijn. Ik wil iets zoals het oude Now&Wow of Nighttown, een plek waar mensen uitgaan om te dansen en gewoon lol te hebben.”

Lees hier wat volgens Jason de beste plekjes in de buurt zijn.

Stem zelf!

Welk woongebouw is volgens jou een terechte winnaar van de Rotterdam Architectuurprijs 2015? Breng zelf je stem uit op één van de genomineerden, dat kan nog de hele maand november. Kijk hier binnen bij een aantal andere genomineerde woningen.